پرهیز از انتشار اخبار سوخته و جهش به سمت اخبار تولیدی، یادداشت، گزارش و مقالات علمی

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از شاهین‌شهر اصفهان، نورالله جویا مدیر مسؤول پایگاه خبری تحلیلی صدای جویا سیاست‌های رسانه‌ای این رسانه در سال 1399 را به شرح زیر عنوان کرد؛

نگاه اجمالی به سپهر رسانه‌ای که جامعه ایرانی و جامعه بین‌الملل را در برگرفته است، به‌علاوه امکانات و نوآوری‌های فنی، شرایط جدیدی در این سپهر ایجاد کرده است. این تغییرات مهم از یک‌طرف و از طرف دیگر تا حدی اشباع فضای رسانه از انواع گوناگون شبکه‌های رادیویی، تلویزیونی، خبرگزاری ها و گسترش فضای مجازی (فیس بوک-توئیتر-تلگرام-اینستاگرام-واتساپ-سروش-ایتا-آی گپ-بله و سایر) و جلسات و نشست‌های خبری برخی از مسؤولان کشور که در بسیاری مواقع هیچ خروجی ندارد، برنامه ریزان و تصمیم گیران را وادار می‌کند تا برای گسترش و توسعه رسانه خویش، در پی الگویی کارآمد مناسب با این شرایط باشند.

برای اینکه رسانه‌ای در جامعه اسلامی به‌عنوان الگوی مطلوب شناخته شود، با رجوع به مبانی اندیشه سیاسی اسلام و استخراج شاخصه‌ها به توصیف و سپس تبیین آن‌ها در الگودهی به رسانه‌های جامعه اسلامی پرداخته شد. بر این اساس رسانه در جامعه اسلامی باید از یک سری اصول اساسی تبعیت کند.

در این نگاه، اولین ویژگی رسانه مطلوب در اسلام «دین‌مداری» است، اهمیت دین‌مداری در این است که وقتی دین باشد، بصیرت، امنیت و آرامش هم به وجود خواهد آمد، لذا باید رسانه در محور دین بچرخد. «اخلاق‌مداری»، امیدبخشی و «آگاهی بخشی» از دیگر شاخصه‌های اصیل در طراحی و سیاست‌گذاری رسانه مطلوب در جامعه اسلامی است که عناوین فوق باید برای موضوعات زندگی ایرانی و اسلامی، استحکام درونی خانواده، ایجاد تمدن نوین اسلامی، افزایش جمعیت، حفظ هویت ملی، دشمن‌شناسی، تشویق برای ازدواج، آگاهی در خصوص چالش‌های کشور و تبیین بحران‌های غرب ... برنامه‌ریزی‌های عقلانی و جدی اتخاذ کنند.

به همین خاطر سیاست‌های ارتباطی جایگاه تعیین­ کننده­ای در برنامه­ های توسعه­ ای دارد؛ به‌گونه ­ای که تقریباً از زمان آغاز برنامه­ های مدرنیزاسیون در قالب پارادایم مسلط توسعه و نوع نگاه و چشم داشت از فرآیندهای ارتباطی و ابزارهای رسانه­ های جایگاه خاص و ممتازی را به خود تخصیص داده بودند؛ که با مشاهده نتایج سیاست‌های ارتباطی گوناگون و آشکار شدن نقاط ضعف و قوت آن‌ها از آن زمان، راهبردهای ارتباطی نیز به‌تبع آن برای حصول نتایج دچار تغییرات شدند. به ‌همین دلیل تحلیل روند سیاست‌گذاری ارتباطی توسعه­ ای در ایران حائز اهمیت است. برنامه­ های عمرانی و توسعه­ ای در ایران، فاقد رویکرد سیاست‌گذاری مشخص برای رسانه­ های جمعی رادیو، تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی بوده است. در واقع، متأثر از شرایط سیاسی دیدگاه­ ها تفاوت پیدا کرده‌اند. گرچه به‌طور کلی نگاه از رسانه به‌عنوان شاخص توسعه به‌سوی رسانه به‌منزله عامل توسعه تغییر کرده است.

لذا دست‌اندرکاران پایگاه خبری تحلیلی صدای جویا به‌عنوان یک رسانه الکترونیک بر خط سال‌هاست که در فضای مجازی و حتی مکتوب تلاش خویش را به کار بسته‌اند تا در راستای منافع مردم و عوام جامعه قلم‌زنی کنند و دردل ها و مشکلات آن‌ها را بدین‌وسیله به گوش خواص جامعه و مسؤولان برساند؛ که هر چند در این راه با فراز و نشیب‌هایی همراه بوده است و ممکن نقدهایی که از این رسانه به مسئولان شده است با واکنش‌هایی همراه بوده است که این اتفاقات نیز در حوزه سیاسی طبیعی است.

امسال (1399) نیز همان‌طور که از سوی خط قرمز این رسانه یعنی مقام معظم رهبری که به‌عنوان سال «جهش تولید» نام‌گذاری شده است، تمام تلاش خویش را به کار بسته‌ایم که از انتشار اخبار سوخته و کپی کردن آن‌ها به اشکال مختلف در این رسانه پرهیز کنیم و به سمت محتوای تولیدی فاخر، یادداشت، گزارش، مقالات علمی و پژوهشی، تهیه کلیپ و تیزرهای خبری و معرفی کتاب جهش و به‌نوعی حرکت کنیم.

چراکه امروز به‌وفور شاهد بی‌اخلاقی‌های رسانه‌ای ازجمله کپی پیست اخبار سوخته در شبکه‌ها و کانال‌های اجتماعی (داخلی و خارجی) هستیم و پژوهش‌های به‌عمل‌آمده نیز نشان می‌دهد مردم نیز کمتر به منتشر شدن چنین اخبار فارغ از خلاقیت، صداقت و همچنین صحبت‌های تکراری و وعده‌های عملیاتی نشده برخی از مسؤولان نظام ازجمله (رئیس جمهور-اعضای هیات دولت-نمایندگان مجلس-استانداران-فرمانداران و سایر) میل نشان می‌دهند، چراکه این مباحث تکراری، دیگر برای آن‌ها فاقد ارزش بوده و بیشتر نیز ناامیدکننده است، نتوانسته دردهای عامه مردم را که بیشتر در حوزه اقتصاد و مسائل مالی نشات می‌گیرد، التیام ببخشید، به همین دلیل اکثریت دیگر بی‌خیال پیگیری مطالبات به‌حق خود شده‌اند.

لذا رسانه صدای جویا اگر می‌خواهد در شمار یکی از رسانه‌های پر مخاطب کشور باشد باید به دنبال تغییر باشد؛ و از انتشار اخباری که هیچ نان و آبی برای مردم نمی‌شود و نتوانسته به سفره خالی آن‌ها رونق بدهد باید به‌شدت پرهیز کند.

چراکه برند یا چهره کردن برخی از مسؤولان ناکارآمد که به دنبال فعالیت‌های شعاری و تبلیغاتی و به دست آوردن جایگاه بهتر است از سوی یک رسانه یا یک خبرنگار به علت عدم آگاهی یا طمع مالی، که ممکن است آن مسؤول یک وزیر و یا یک نماینده مجلس و یا یک استاندار و فرماندار، شهردار و یا حتی یک عضو شورای شهر باشد به پیش برد اهداف وی در آینده‌ای نه‌چندان دور کمک کند؛ و در طول این عمر تاریخی بیش از 40 ساله انقلاب اسلامی به خوب مشخص‌شده است که برخی از این خواص جامعه به فکر همه‌چیز هستند جز مردم، این در حالی است که امام خمینی (ره) معمار کبیر انقلاب در همان ابتدای انقلاب در سال 1357 تأکید کردند: این انقلاب، انقلاب مستضعفان و پابرهنگان است نه کاخ نشیان و مرفهین بی‌درد!

لذا مطرح کردن این دسته افراد توسط یک رسانه یا یک خبرنگار در مقطعی از زمان می‌تواند بزرگ‌ترین خیانت به مردم که مهم‌ترین پشتوانه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هستند باشد، لذا در اینجا سواد رسانه و بصیرت رسانه‌ای در حوزه تشخیص بسیار-بسیار نیاز خواهد بود، کما اینکه این رسانه تجربه آن را داشته است و نباید این تجربه تلخ مجدد تکرار شود، امید است که در این مسیر بتوانیم با سربلندی و پیروزی خارج شویم.

انتهای پیام/ج