نوشته ای انتقادی که حذف کردم

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از تهران، عمادالدّین باقی تاریخدان، پژوهشگر و نویسنده و روزنامه‌نگار منتقد روز گذشته با انتشار یادداشتی با عنوان«  نوشته ای انتقادی که حذف کردم» به شرح زیر آورده است:

دیروز در خبرها دیدم دکتر مسعود پزشکیان در مجلس گفته که مردم در انتخابات با «مشت محکم» به دهان تحریمی‌ها زدند. افراد بعضا موجهی هم آن را نقل و نقد و اعتراض کردند. صدای امریکا، اینتل و حتی بی بی سی نیز همین تیتر را برگزیدند.
از این سخنان متاسف شده و روز دوشنبه، در توییتر نوشتم: "جناب دکتر پزشکیان بزرگوار ما به انچه درباره شنیدن صدای خیل معترضان و نیامدگان در انتخابات گفتید رای دادیم تا آنها که به جای گفتگو و تفاهم و درک مردم، حرفه‌شان تو دهنی زدن است از بخشی از قدرت دورتر بمانند و راهی تازه گشوده شود.
شما دیگر رئیس جمهور هستید و باید مراقب هیجانات آنی باشید و چنانکه وعده داده اید امیدها را زنده کنید". اما بعد تردید کردم زیرا آنچه در مناظره‌ها از وی شنیده بودیم و سابقه و اندیشه و شخصیت او، با ادبیات "مشت در دهان مخالف کوبیدن" همخوانی نداشت لذا به سراغ فایل صوتی اظهارات او رفتم و دیدم سخنان او ابدا درباره تحریم کنندگان انتخابات و مردم ناراضی نبود بلکه کنایه به بوق های رسانه ای وابسته به سعودی و اسراییل بود نه مردمی که رای ندادند زیرا آن رسانه ها تبلیغات سرسام آوری علیه مشارکت در انتخابات و شخص پزشکیان و ترور شخصیت موافقان شرکت راه انداختند در حالی که بخش قابل توجهی از مدافعان شرکت در انتخابات، از افراد سکولار، معترض و مخالف و حتی زندان رفته و اسیب دیده بودند.
این رسانه ها، غیر مستقیم به رقیب پزشکیان نیز کمک می کردند تا به زعم خودشان کشور را به سوی بحرانی تر شدن ببرد که کار آنها را سکه می کند. در فایل صوتی، عین عبارت پزشکیان چنین بود: «این مردم عزیزی که آمدند علیرغم تبلیغاتی که می‌کردند که نیایند پای صندوق‌های رأی ..آمدند و مشت محکمی به دهان آدم‌هایی که از خارج و داخل نشسته بودند و تبلیغ می‌کردند، زدند».
بنابراین سریع پست خود را که بلافاصله با لایک و استقبال روبرو شده بود حذف کردم. گویی برخی از طریق لایک‌ها مسیر فعالان مجازی را کانالیزه می‌کنند. باید مراقب بود آنچه را که بر سر حسن روحانی آوردند، بر سر پزشکیان نیاورند. در آن زمان نیز در چند مورد دقیقاً با همین کیفیت، چنان سخنان روحانی را واژگونه کردند که همچنان به عنوان قطعیات مورد استناد قرار می‌گیرد و نوعا به متن کامل و داده‌های مکمل مراجعه نکردند و پاسخ های روحانی هم شنیده نشد.
جالب این بود که این کار به طور همزمان توسط ارتش سایبری‌ به اصطلاح ارزشی ها و افسران‌جنگ‌نرم در داخل و دوسه رسانه خاص برون مرزی و آنها که به برانداز معروف شده اند انجام می شد و هنوز با گذشت چندسال از ان زمان ادامه دارد و در بحبوحه انتخابات اخیر نیز از رسانه های اصولگرایان تا نامزدهای شان در مناظره ها همان حرف ها را تکرار می کردند.
بدون شک نقدهای اصولی به روحانی و دوره او و حتی به آقای پزشکیان هم تا همین جا وارد است. از نظر من مهمترین انتقادها این است که بحث حقوق بشر و شهروند در برنامه آنها جایگاهی نداشت. در دولت اول روحانی فقط منشور حقوق شهروندی مطرح و دیگر پیگیری نشد.
در فعالیت‌های انتخاباتی آقای پزشکیان هم برخلاف آنچه در فتنه انتخاباتی سال ۸۸ مشاهده کردیم، خبری از استناد به حقوق بشر و حقوق شهروند دیده نشد. اما وجود این انتقادات دلیل بر این نمی‌شود که در مورد این خبرسازی‌ها بی مبالاتی کنیم و بازیچه فتنه‌گری‌های کسانی بشویم که راهی جز نزاع و درگیری را دنبال نمی کنند.